سادومازوخیسم

دیشب ب طور شهودی ب این نتیجه رسیدم ک نباید با آدمی ک بالای چهل سالشه و ب قولی کامل سنه بحث کنم ب امید ایجاد تغییر در نگرشش!

ولی نمدونم چ مرضیه ( مرضی است ! ) ک نمتونم بحث نکنم

ازون لحظه یی ک بعد کلی حرف میبینم داشتم رسما گل لگد میکردم و ب خودم فوش میدم متنفرم -_-

این پستم نوشتم تا هم یا یاداوری شه برا بعدا ک دیدم هم برا این ک جوهر مغزم خشک نشه

شایدم راجب همچی چیزی نوشتم ک بشه مصداق تفره رفتن از نوشتن حال این روزا !..

---

قبل نوشتن داشتم یه کتاب مخوندم راجب شکنجه

این واژه شاذ سادومازوخیسمم از همون جا اوردم.. از بی عنوانی!

هیچ ربطیم ب حرفام نداشت معنیشم اگ میخوای برو سرچ کن :|

چ حیف..

هوا همون هوای چن سال پیشه.. اصن همین هوای پارسال
ک هر سال همین موقه ها پنجره یی ک بالای تختم بودو باز میکردم و از لذت پتویی ک گرم نگهم میداشت خوابم میبرد..
ولی..

دگ هیچی مث قبل نمیشه حتا همین یکی دو دیقه یی ک مشغول تایپ بودمم اومدو رفت..

بعد از حافظ

صبحو شب کردم و ب نصفه شب رسیدم
حافظو باز کردم و داستان صب تا شبمو ب صورت شعر خوندم!
احساس خشکی عجیبی ته گلوم میکردم ک فعلا با یه لیوان آب رفع شده
هوای عادی خسته م کرده بود.. همی الان پنجره رو باز کردم عجب هواییه هوای خنک بعد یه بارون بهاری
و
صدای یه آهنگ قدیمی ک از اتاق آقاجون میاد
نمیشه با شنیدنش دلم نگیره

شاید ک نه.. حتما !

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

چقد شیرینه این شعر!

یه آهنگی هس ب نام " چ سالی بشه امسال "
از معین جان
طرفدار دو آتیشه ش نیستم و هیچ وق طرفدار دو آتیشه کسی یا چیزی نبوده م
ولی اگ بخوام باشم ، خیلی این آهنگو میبرم بالا
ب دو دلیل
اول این ک اون حسو حال نوروزی و بهاریه رو خیلی خوب منتقل میکنه
و این ک جدای از ناامیدیای واقع بینانه خیلی خوبه ک یه همچی هنرمندی با اثرش بتونه دل آدمو گرم کنه تا یکم امید ب دل خودش راه بده

+ در واقع اسمش نصراللهه و معین فامیلیشه :)

اتفاقا اونم همینو میگه!

ازین ک چندمین وبلاگمه کلافه م

هر کدوم ب یه دلیلی..

ولی نه طوری ک نشه موند..

دلم یه تازه شو میخواس

خیلی چیزا قراره نوشته شه اینجا..

+ ازین ک قبلا یه عزیزی lifenote و انتخاب کرده تا مجبور شم life-note و انتخاب کنم دلخور نیستم ولی خو این همه عنوان!